Fotodegradacja zanieczyszczeń olejowych w obecności tlenku tytanu (IV)
Techniki stosowane do minimalizacji zanieczyszczeń fazą olejową najczęściej opierają się na metodach separacji faz i/lub adsorpcji zanieczyszczeń na sorbentach oraz biodegradacji zanieczyszczeń. Znalezienie metod oczyszczania pozwalających na całkowite usunięcie zanieczyszczeń olejowych z wody uwarunkowane jest znajomością odpowiednich procedur analitycznych do oznaczeń ilościowych oraz jakościowych składników fazy olejowej w fazie wodnej w ilościach śladowych. Niewątpliwym utrudnieniem jest tutaj słaba reaktywność chemiczna tej grupy związków organicznych.
W ostatnim czasie prowadzone są intensywne prace nad zastosowaniem nowoczesnych technik utleniania do degradacji związków organicznych trudno rozpuszczalnych w wodzie. Nowoczesne procesy utleniania (AOP - Advanced Oxidation Processes) opierają się na reakcjach z udziałem rodników hydroksylowych OH·, które są najsilniejszym utleniaczem jaki można zastosować do oczyszczania wody i ścieków (potencjał utleniający wynosi 2,80 V)1. Powstają one między innymi podczas rozkładu ozonu w środowisku wodnym w łańcuchowych reakcjach rodnikowych, jak również podczas fotolizy nadtlenku wodoru, chloru w środowisku wodnym, wodnego roztworu Fe (III) podczas reakcji Fentona, lub pod wpływem promieniowania jonizującego. Rodniki hydroksylowe są mało selektywne i reagują z większością związków organicznych i wieloma nieorganicznymi, przy wysokiej stałej szybkości reakcji. Celem podwyższenia ef...