Najwyższa Izba Kontroli, w okresie od 7 maja do 16 sierpnia 2001 r., przeprowadziła kontrolę dotyczącą zaopatrzenia ludności aglomeracji miejskich w wodę. Jej celem było zbadanie i ocena stanu zaopatrzenia w wodę w miastach liczących powyżej 200 tys. mieszkańców. Kontrolą objęto lata 1999-2000 r. Skontrolowano 18 urzędów miast, 14 podmiotów eksploatujących sieci wodociągowe, 1 związek międzygminny, 9 wojewódzkich stacji sanitarno-epidemiologicznych (WSSE) i 7 regionalnych zarządów gospodarki wodnej (RZGW).

Zła woda

W ponad 2/3 kontrolowanych miast jakość wody wodociągowej oraz czerpanej z większości ogólnodostępnych zaworów studni publicznych, nie odpowiadała wymaganiom stawianym wodzie pitnej. W wyniku kontroli ustalono, że w większości przypadków ujmowano wodę o niskiej lub wręcz złej jakości (w 2000 r. 67,5% ujmowanych wód stanowiły wody powierzchniowe). Tylko w 8 ujęciach wód podziemnych (28%) występowały wody I klasy czystości, a aż w 25 spośród 56 ujęć, wody III klasy lub pozaklasowe. Wymagały one wysokiego stopnia uzdatniania. Jednak w ponad połowie miast, jakość wody nawet po uzdatnieniu wykazywała przekroczenia dopuszczalnych wartości wskaźników.
Również w ponad połowie miast, woda dostarczana siecią wodociągową nie spełniała wymagań. Przekroczenia te wystąpiły w próbach wody pobranych w hydrantach i w zaworach, na końcówkach sieci oraz w budynkach. NIK ocenia, że działania podejmowane przez przedsięb...