Kształtowanie przestrzeni
Od redaktora
Planowanie przestrzenne jest zaczątkiem procesu inwestowania, a ten – zaczynem postępu ekonomicznego i społecznego. Jednakże efekt ekonomiczny nie może przyćmiewać dobra ogólnego, jakim jest właściwie zagospodarowane - zgodnie z zasadami zrównoważonego rozwoju - otoczenie. Dobrze wykorzystana przestrzeń to harmonijnie skomponowany estetyczny krajobraz, w którym funkcje i określone zadania odpowiadają wszystkim predyspozycjom terenu.
Efektywne planowanie przestrzenne to umiejętność wprowadzenia nowych zadań w miejsce zużytych, przystosowanie starej formy do pełnienia nowych funkcji gospodarczych, społecznych i przyrodniczych. To istotny problem, szczególnie tam, gdzie kreatywność i przedsiębiorczość jest ograniczona przez brak wolnej przestrzeni, gdzie wysokie ceny gruntu osłabiają inicjatywę, a gdzie jednocześnie porzucone budynki i place poprzemysłowe, tereny zdegradowane, lub tzw. nieużytki można przywrócić miastu, nadając im tylko nowe, stosowne przeznaczenie. Efektywne planowanie to również przestrzeń ukształtowana zgodnie z potrzebami społecznymi, zgłaszanymi nie tylko przez różne grupy zawodowe, ale dostosowana do potrzeb wynikających z praw biologicznych, np. starzenia się społeczeństw. Rzadko w planowaniu przestrzennym dostrzega się problem konieczności innego projektowania osiedli, dostosowanych do „jesiennej” motoryki ludzi starych. Tym zagadnieniom - rewitalizacji zdegradowanych i zapomnianych obszarów oraz p...
Planowanie przestrzenne jest zaczątkiem procesu inwestowania, a ten – zaczynem postępu ekonomicznego i społecznego. Jednakże efekt ekonomiczny nie może przyćmiewać dobra ogólnego, jakim jest właściwie zagospodarowane - zgodnie z zasadami zrównoważonego rozwoju - otoczenie. Dobrze wykorzystana przestrzeń to harmonijnie skomponowany estetyczny krajobraz, w którym funkcje i określone zadania odpowiadają wszystkim predyspozycjom terenu.
Efektywne planowanie przestrzenne to umiejętność wprowadzenia nowych zadań w miejsce zużytych, przystosowanie starej formy do pełnienia nowych funkcji gospodarczych, społecznych i przyrodniczych. To istotny problem, szczególnie tam, gdzie kreatywność i przedsiębiorczość jest ograniczona przez brak wolnej przestrzeni, gdzie wysokie ceny gruntu osłabiają inicjatywę, a gdzie jednocześnie porzucone budynki i place poprzemysłowe, tereny zdegradowane, lub tzw. nieużytki można przywrócić miastu, nadając im tylko nowe, stosowne przeznaczenie. Efektywne planowanie to również przestrzeń ukształtowana zgodnie z potrzebami społecznymi, zgłaszanymi nie tylko przez różne grupy zawodowe, ale dostosowana do potrzeb wynikających z praw biologicznych, np. starzenia się społeczeństw. Rzadko w planowaniu przestrzennym dostrzega się problem konieczności innego projektowania osiedli, dostosowanych do „jesiennej” motoryki ludzi starych. Tym zagadnieniom - rewitalizacji zdegradowanych i zapomnianych obszarów oraz p...
