Dialog społeczny to generalnie rzecz biorąc informowanie, wymiana opinii oraz partycypacja obywateli w podejmowaniu decyzji dotyczących spraw ważnych dla samorządu i mieszkańców. W praktyce wymaga to od władz lokalnych otwartości w kontaktach ze społecznością lokalną, zachowania jawności procesu decyzyjnego oraz respektowania gwarancji prawnych obowiązujących w tej dziedzinie.
Członkowie społeczności lokalnych winni z kolei wykazywać zainteresowanie i zaangażowanie obywatelskie w problemy istotne dla danej zbiorowości terytorialnej. Rozwiązywanie problemów ekologicznych wymaga autentycznego zaangażowania ze strony zwykłych obywateli. Upowszechnienie zasad dialogu społecznego stało się szczególnie pilną potrzebą.
Polska regulacja prawna do niedawna pozostawiała sporo do życzenia jeśli chodzi o gwarancje dialogu społecznego. Sytuacja uległa istotnej zmianie od 1 stycznia 2001 r., tj. od czasu obowiązywania Ustawy z 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz ocenach oddziaływania na środowisko (DzU Nr 109 z 2000 r. poz. 1157). Rolę tej ustawy omawia Andrzej Tyszecki w artykule "Udział społeczny w podejmowaniu decyzji środowiskowych". Z kolei praktyczne znaczenie instytucji społecznego udziału w ocenach oddziaływania inwestycji przemysłowych na środowisko omawia Radosław Gawlik w artykule "Rewolucja w zarządzaniu środowiskiem".
Europejska tradycja gwarancji prawnych dla instytucji dialogu społecznego stanowi przedmiot analizy ...