Utlenianie zanieczyszczeń w ściekach petrochemicznych nadtlenkiem wodoru
Krystyna Kardasz, Ewa Kędzierska, Maria Konopka, Marzena Majzner, Roman Kempiński
Spośród metod oczyszczania ścieków zawierających substancje organiczne z przemysłu petrochemicznego należy wyróżnić adsorpcję na węglu aktywowanym, odpędzanie (z ang. stripping) powietrzem i biologiczny rozkład zanieczyszczeń. Nowością jest tutaj utlenianie zanieczyszczeń w fazie ciekłej, w tym zwłaszcza mokre utlenianie nadtlenkiem wodoru - proces, który nie wymaga stosowania wysokiej temperatury, ani ciśnienia1.
Nadtlenek wodoru jest ekologicznie korzystnym czynnikiem utleniającym, chętnie stosowanym m.in. przy obróbce ścieków, zarówno przemysłowych jak i komunalnych, gdyż produktami jego rozkładu są tylko woda i tlen2, 3, 4, 5, 6, 7, 8. Utlenia on różnorodne związki nieorganiczne i organiczne. Szybkość i mechanizm reakcji utleniania zależą od substratu, środowiska i sposobu katalizowania reakcji.
Nadtlenek wodoru może reagować bezpośrednio, bądź po wstępnej jonizacji lub dysocjacji na wolne rodniki. Zastosowanie katalizatora redoks Fe (II) - Fe (III) w połączeniu z nadtlenkiem wodoru, w środowisku kwaśnym zwane jest reakcją Fentona. W wyniku rozpadu cząsteczki nadtlenku wodoru tworzą się wolne rodniki, w tym najbardziej reaktywny rodnik hydroksylowy (•OH). Spośród licznych strumieni ścieków wodnych, występujących na terenie kombinatu rafineryjno-petrochemicznego Polskiego Koncernu Naftowego ORLEN SA, do badań wybrano trzy szc...
Spośród metod oczyszczania ścieków zawierających substancje organiczne z przemysłu petrochemicznego należy wyróżnić adsorpcję na węglu aktywowanym, odpędzanie (z ang. stripping) powietrzem i biologiczny rozkład zanieczyszczeń. Nowością jest tutaj utlenianie zanieczyszczeń w fazie ciekłej, w tym zwłaszcza mokre utlenianie nadtlenkiem wodoru - proces, który nie wymaga stosowania wysokiej temperatury, ani ciśnienia1.
Nadtlenek wodoru jest ekologicznie korzystnym czynnikiem utleniającym, chętnie stosowanym m.in. przy obróbce ścieków, zarówno przemysłowych jak i komunalnych, gdyż produktami jego rozkładu są tylko woda i tlen2, 3, 4, 5, 6, 7, 8. Utlenia on różnorodne związki nieorganiczne i organiczne. Szybkość i mechanizm reakcji utleniania zależą od substratu, środowiska i sposobu katalizowania reakcji.
Nadtlenek wodoru może reagować bezpośrednio, bądź po wstępnej jonizacji lub dysocjacji na wolne rodniki. Zastosowanie katalizatora redoks Fe (II) - Fe (III) w połączeniu z nadtlenkiem wodoru, w środowisku kwaśnym zwane jest reakcją Fentona. W wyniku rozpadu cząsteczki nadtlenku wodoru tworzą się wolne rodniki, w tym najbardziej reaktywny rodnik hydroksylowy (•OH). Spośród licznych strumieni ścieków wodnych, występujących na terenie kombinatu rafineryjno-petrochemicznego Polskiego Koncernu Naftowego ORLEN SA, do badań wybrano trzy szc...
