Na początku lat dziewięćdziesiątych szacowano, iż przeciętny mieszkaniec Europy Zachodniej „produkował” rocznie około 350 kg odpadów komunalnych. Według tych samych szacunków, około 1% tej ilości przypada na poużytkowe odpady drzewne1. Na podstawie analiz cyklu życia wyrobów drzewnych, przeprowadzonych w poznańskim Instytucie Technologii Drewna, oblicza się, że w Polsce w skali roku może powstawać nawet 3 mln m3 takich odpadów2.


W branży drzewnej pod pojęciem drewna poużytkowego rozumie się wszelkie zużyte elementy drewniane. Po odpowiednim przetworzeniu mogą one stanowić pełnowartościowy surowiec do produkcji nowych wyrobów, bądź też nośnik energii, alternatywny wobec paliw kopalnych, posiadający cechy odnawialnego źródła energii (OZE). Odpady drewna poużytkowego możemy podzielić na cztery zasadnicze grupy:
  • zużyte opakowania drewniane,
  • zdemontowaną, zniszczoną stolarkę budowlaną,
  • wyeksploatowane drewniane elementy konstrukcyjne,
  • „stare” – wysłużone i nie nadające się do odnowienia meble,
  • inne zużyte elementy drewniane (np. podkłady kolejowe lub słupy teletechniczne).

Powstawanie odpadowego „drewna poużytkowego” jest ściśle związane z konsumpcją drewna i wyrobów drzewnych. Do największych j...