Status prawny mas ziemnych i skalnych

Status prawny mas ziemnych i skalnych z punktu widzenia gospodarki odpadami określa art. 2 ust. 1 i 2 pkt 1 oraz 2 ustawy z 2001 r. o odpadach. Nie są one odpadem, ale w pewnych okolicznościach znajdują wobec nich zastosowanie przepisy ustawy o odpadach.


Masy ziemne i skalne nie są objęte specjalną definicją (co należy uznać za słuszne). Bez wątpienia chodzi tu o naturalną część powierzchni ziemi, która w jakiś sposób (najczęściej w wyniku robot budowlanych, przy eksploatacji kopalin lub w wyniku procesów pogłębiania) została wyodrębniona i przemieszczona. Jednak w wielu wypadkach mamy do czynienia z gruntem przekształconym przez człowieka. Wykop budowlany na terenie miasta (zwłaszcza takiego, które w przeszłości było bardzo zniszczone) powoduje trudności w zakwalifikowaniu wydobytej ziemi: może być ona traktowana jako gruz budowlany (bez wątpliwości odpad) lub jako „zwykła” ziemia. Przepisy nie rozstrzygają tego zagadnienia jednoznacznie. Jak się wydaje, powinien tu decydować stopień naturalnego rozkładu. Podobny problem może powstać w przypadku niwelacji zrekultywowanego składowiska odpadów. Z formalnego punktu widzenia prawidłowo zamknięte składowisko staje się zwykłym gruntem – choć nie zwalnia to od obowiązków związanych z monitoringiem.
Podkreślenia wymaga też fakt, że w stosunku do mas ziemnych i skalnych nie znajduje zastosowania definicja ustawowa odpadu. Innymi słowy, nie analiz...