Zarządzanie drogami publicznymi i innymi powierzchniami komunikacyjnymi w gminach miejsko-wiejskich
W powszechnej opinii wielkie problemy drogownictwa dotykają dużych miast, a im mniejsze miasto (czyli o mniejszej liczbie mieszkańców), tym te problemy są mniejsze. Ta opinia jest tylko częściowo słuszna.
Biorąc pod uwagę sposób zarządzania i administrowania drogami i innymi powierzchniami komunikacyjnymi, zakres i liczbę spraw do załatwienia, możliwości finansowe i kadrowe (szczególnie w zakresie fachowym), dostęp do aktualnych informacji itp., okazuje się, że ranga problemów, ich złożoność i trudności w rozwiązywaniu w miastach zaliczonych do średniej wielkości, w tym w gminach miejsko-wiejskich może być porównywalna z miastami dużymi. Tym bardziej że art. 20 Ustawy z 11 marca 1985 r. o drogach publicznych z późniejszymi zmianami (jednolity tekst DzU z 2004 r. nr 204, poz. 2086) zawiera zadania, które muszą być wykonywane przez zarządców dróg zarówno w dużych, jak i mniejszych miastach. Dodatkowo należy zwrócić uwagę, że w gminach miejsko-wiejskich dochodzą problemy współpracy i pewnej formy koordynacji działań samorządu gminy z zarządcami dróg powiatowych i wojewódzkich, leżących w granicach gminy, których siedziby znajdują się najczęściej w innych miastach.
Zasadniczymi celami, które wyznaczają sobie zarządcy dróg w miastach, są m.in. poprawa bezpieczeństwa ruchu, rozwój sieci dróg (w tym szczególnie poprawa dostępności różnych obszarów czy obiektów) pozwalający również na otwarcie terenów pod budownictwo oraz podniesienie sprawności obsługi adminis...
Biorąc pod uwagę sposób zarządzania i administrowania drogami i innymi powierzchniami komunikacyjnymi, zakres i liczbę spraw do załatwienia, możliwości finansowe i kadrowe (szczególnie w zakresie fachowym), dostęp do aktualnych informacji itp., okazuje się, że ranga problemów, ich złożoność i trudności w rozwiązywaniu w miastach zaliczonych do średniej wielkości, w tym w gminach miejsko-wiejskich może być porównywalna z miastami dużymi. Tym bardziej że art. 20 Ustawy z 11 marca 1985 r. o drogach publicznych z późniejszymi zmianami (jednolity tekst DzU z 2004 r. nr 204, poz. 2086) zawiera zadania, które muszą być wykonywane przez zarządców dróg zarówno w dużych, jak i mniejszych miastach. Dodatkowo należy zwrócić uwagę, że w gminach miejsko-wiejskich dochodzą problemy współpracy i pewnej formy koordynacji działań samorządu gminy z zarządcami dróg powiatowych i wojewódzkich, leżących w granicach gminy, których siedziby znajdują się najczęściej w innych miastach.
Zasadniczymi celami, które wyznaczają sobie zarządcy dróg w miastach, są m.in. poprawa bezpieczeństwa ruchu, rozwój sieci dróg (w tym szczególnie poprawa dostępności różnych obszarów czy obiektów) pozwalający również na otwarcie terenów pod budownictwo oraz podniesienie sprawności obsługi adminis...
