Omawiając zmiany, jakie dokonane zostały w 2006 r. w regulacji prawnej z zakresu gospodarki wodno-ściekowej, należy skupić uwagę na dwóch rozporządzeniach, które można roboczo nazwać „ściekowymi”. Pierwsze z nich wydane zostało na podstawie Ustawy z 18 lipca 2001 r. – Prawo wodne, drugie na podstawie Ustawy z 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków.

W pierwszym przypadku chodzi o określenie reguł odprowadzania ścieków do wód lub do ziemi, w drugim – do urządzeń kanalizacyjnych.

Do wody i do ziemi
Podstawowe znaczenie dla całej gospodarki ściekowej ma Rozporządzenie Ministra Środowiska z 24 lipca 2006 r. w sprawie warunków, jakie należy spełnić przy wprowadzaniu ścieków do wód lub do ziemi, oraz w sprawie substancji szczególnie szkodliwych dla środowiska wodnego (DzU nr 137, poz. 984). Liczy 25 paragrafów i 11 załączników, z których załącznik 3 jest mocno rozbudowany. To przepisami tego rozporządzenia (oraz dwóch wcześniejszych, dotyczących tej samej problematyki) dokonano transpozycji do polskiego porządku prawnego najważniejszych dyrektyw, przede wszystkim pięciu tzw. dyrektyw córek, dyrektywy w sprawie oczyszczania ścieków komunalnych oraz dyrektywy w sprawie spalania odpadów (w jej części dotyczącej ścieków, jakie powstają w trakcie oczyszczania gazów odlotowych). Ponadto uregulowano w nim dodatkowe zagadnienia, nie ujęte w prawie europejskim, ale konieczne dla krajow...