Krajowe rezerwy energii pierwotnej przy zużyciu rocznym wynoszącym 6 EJ wystarczą prawdopodobnie na 100 lat, a zasoby światowe przy zużyciu 500 EJ/rok mogą wystarczyć na ponad 80 lat. Wynika stąd pilna potrzeba poszukiwania nowych źródeł energii.
Jednym ze wskaźników poziomu życia ludzi, a także obciążenia środowiska w wyniku działalności gospodarczej, jest zużycie energii (paliwa umownego – p.u.), odniesionej do jednego mieszkańca (M) w ciągu jednego roku (a), które wynosi ok. 500 kg p.u./M·a (1 kg paliwa umownego = 29,3 MJ). Wartość tego wskaźnika zależy od warunków klimatycznych, stopnia rozwoju gospodarczego, poziomu życia mieszkańców czy też poziomu technologicznego przemysłu itp. Według danych Światowej Rady Energetycznej, przez najbliższe 30 lat (od 1998 r.) zużycie energii w świecie wzrośnie ponad 2,5-krotnie, a do 2055 r. potrójnie. Wzajemne relacje pomiędzy umiarkowanym wzrostem liczby ludności (1,8%/a), jednostkowym zużyciem energii na mieszkańca (2%/a) oraz obciążeniem środowiska (3,8%/a – wydobycie, transport i przetwarzanie surowców) i związaną z tym emisją zanieczyszczeń1 pokazano na rys. 1.
W Polsce struktura zużycia energii odbiega od światowych proporcji. Najwięcej energii czerpiemy z węgla kamiennego (50,4%), ropy naftowej (21,3%), węgla brunatnego (12,4%) i gazu ziemnego (11,1%). Potrzeby energetyczne Polski pokrywane są (dane dla 2000 r.) w ok...