Przemysł gumowy, ze względu na stosowany proces technologiczny, wytwarza duże ilości odpadów poprodukcyjnych i poużytkowych. Ostateczną formę i parametry użytkowe wyrobów gumowych uzyskuje się w nieodwracalnym procesie wulkanizacji. Jest to ostatni z cyklu artykułów poświęconych tematyce recyklingu używanych opon.
Zagospodarowanie odpadów poużytkowych wymaga kosztownych i czasochłonnych zabiegów. Uzyskany produkt recyklingu ma gorsze właściwości niż oryginalny materiał. Odpady gumowe, a w szczególności zużyte opony, stanowią poważny problem ekologiczny i ekonomiczny, a warto pamiętać, że produkcja opon corocznie w Polsce rośnie.
Zużyte opony z uwagi na skład (guma, kord tekstylny i stalowy – patrz ramka) i budowę są znacznie trudniejsze do recyklingu niż metale, szkło, papier i tworzywa sztuczne. Wymagają bowiem spowodowania rozpadu powstałych w procesie wulkanizacji siarkowych wiązań sieciujących bez naruszania wiązań węglowych w łańcuchu głównym cząsteczek kauczuku. Znalezienie skutecznej i możliwej do wdrożenia na skalę przemysłową metody dewulkanizacji ciągle jest wyzwaniem dla naukowców.
W Polsce, wg Instytutu Przemysłu Gumowego, powstaje ok. 120-150 tys. ton opon rocznie. Podobnie jak w innych krajach Unii Europejskiej przyjęto następującą hierarchię zagospodarowania zużytych opon: recykling produktowy, bieżnikowanie, recykling materiałowy oraz odzysk energii. Sk...