W celu prawidłowego sprawowania nadzoru nad jakością wody przeznaczonej do spożycia w monitoringu jej jakości sanitarnej mogą brać udział tylko jednostki badawcze – laboratoria o udokumentowanym systemie jakości prowadzonych badań wody.
Implementowanie zapisów Aneksu III Drinking Water Directive (Dz. Urz. WE L330 z 05.12.1998 r.) ukształtowało polskie prawodawstwo w tej kwestii w ten sposób, iż badania pobranych próbek wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi powierzono laboratoriom inspekcji sanitarnej oraz innym o udokumentowanym systemie jakości prowadzonych badań wody, ale zatwierdzonym przez inspekcję sanitarną.
Zapis ten zaważył o wyższości wyników badań wody prowadzonych przez inspekcję sanitarną.
Sprowokowanie takiej sytuacji od strony formalno-prawnej w dużej mierze doprowadziło do swoistego wzajemnego nieuznawania wyników badań każdej ze stron postępowania administracyjnego dotyczącego jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi. Poskutkowało to prowadzeniem przez te strony w ramach monitoringu badań równoległych.
Tego rodzaju analizy – w sensie jednoczesnego pobierania wielu próbek jednolitego materiału badań – przez wszystkie strony biorące udział w danym postępowaniu administracyjnym, to zła odpowiedź na monitoring jakości sanitarnej wody.
Jakkolwiek zwielokrotnienie badań mogłoby pomóc, dając...