Działalność gospodarcza gminy wykonywana jest wg zasad określonych w Ustawie z 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej. Jej art. 4 ust. 1 pkt 2 daje radzie gminy podstawę do określania albo wysokości cen i opłat za usługi komunalne o charakterze użyteczności publicznej oraz za korzystanie z obiektów i urządzeń o takim charakterze, albo sposobu ich ustalania.
Wykładnia tego przepisu rodzi jednak szereg wątpliwości,naturyzarówno teoretycznej (charakter stanowionych na tej podstawie uchwał rady), jak i praktycznej (podmiotowy i przedmiotowy zakres stosowania uchwał).
Odnośnie charakteru prawnego uchwał stanowionych na podstawie powołanego wyżej przepisu zarówno w doktrynie, jak i orzecznictwie (m.in. wyrok NSA z 5 stycznia 2000 r., sygn. III S.A. 2284/99, OSP 2002 nr 12, poz. 156; wyrok z 20 września 2001 r., sygn. IV 2233/00, niepublikowany) wypowiadano się wielokrotnie. Aktualnie nie ma już wątpliwości, iż nie stanowi on generalnego upoważnienia do wprowadzania opłat o charakterze publicznoprawnym, zaś podjęte na jego podstawie uchwały rad gmin nie mają charakteru prawa miejscowego. Podobnie już wcześniej, przed wejściem w życie ustawy o gospodarce komunalnej, jednoznacznie i spójnie orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego i Sądu Najwyższego wykluczało kwestię opłat z przedmiotowego zakresu stanowionych na podstawie art. 40 ust. 2 pkt 4 Ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym aktów prawa mie...