Spośród ok. 190 gatunków i podgatunków klonów występujących na Ziemi w Polsce dziko rosną trzy. Są nimi: klon pospolity (zwyczajny) – Acer platanoides, najpospolitszy i najczęściej uprawiany; jawor – A. pseudoplatanus i polny – A. campestre, najmniej liczny. Klon polny jak dotąd jest niedoceniany w uprawie. Tymczasem charakteryzuje się licznymi zaletami, predysponującymi go do szerokiego stosowania na różnego rodzaju miejskich terenach zieleni, w krajobrazie otwartym, w tym także do obsadzania dróg.

Cechy charakterystyczne
Klon polny osiąga przeciętnie 10-15 m wysokości (maksymalnie do 25 m). Pień często bywa krótki bądź mniej lub bardziej krzywy. Pokrywa go bruzdowana kora zarówno ze spękaniami podłużnymi, jak i poprzecznymi, uformowanymi w prostokątne tafelki. Gęsta, kulistawa korona ma 5-10 m szerokości. Klon ten dość często rośnie krzaczasto i jest obficie ugałęziony. U jego form kserofitycznych na młodych pędach znajdują się korkowe listewki. Liście mają bardzo zmienny kształt i wielkość. Najczęściej są pięcioklapowe, ale zdarzają się także trójklapowe, które mają 5-10 cm długości i szerokości. Liście na wierzchu są matowociemnozielone, na spodzie szarozielone i zwykle pokryte miękkimi włoskami lub tylko kępkami włosków w kątach nerwów. Jesienią przybierają ładną jaskrawożółtą barwę. Zielonkawożółte kw...

Wykup dostęp do płatnych treści Portalu Komunalnego!

Chcesz mieć dostęp do materiałów Portalu Komunalnego Plus?