Zasada bliskości w przepisach o gospodarowaniu odpadami
W praktyce stosowania przepisów Ustawy z 27 kwietnia 2001 r. o odpadach dość częste wątpliwości budzi sformułowana w art. 9 tzw. zasada bliskości. Wynika ona także z art. 5 ust. 2 dyrektywy ramowej1, gdzie powiązana została z wymogiem zorganizowania sieci zakładów przewidzianych do prowadzenia unieszkodliwiania odpadów i ma być jedną z pożądanych cech takiej sieci.
Także nowa dyrektywa ramowa2 odwołuje się do tej zasady – w art. 16 wskazano, że państwa członkowskie mają obowiązek, samodzielnie lub we współpracy, ustanowić zintegrowaną i wystarczającą sieć instalacji do odzysku bądź unieszkodliwiania zmieszanych odpadów komunalnych zebranych z gospodarstw domowych, a także takich odpadów od innych wytwórców. Instalacje powinny działać w oparciu o zasadę stosowania najlepszych dostępnych technik (BAT). Sieć należy zaprojektować tak, by Wspólnota jako całość stała się w tym zakresie samowystarczalna. Powinna ona umożliwiać odzysk bądź unieszkodliwianie odpadów w jednej z najbliżej położonych odpowiednich instalacji, spełniających wskazane wymagania odnośnie stosowanych metod i technologii.
Dwa kryteria łącznie
Zasada zakłada, że każde przemieszczenie wskazanej kategorii odpadów może powodować zagrożenie poszerzenia uciążliwości przez nie powodowanych i z tego powodu powinno być ono ograniczane – je...
