Rozliczanie obowiązku w zakresie ograniczania składowanych bioodpadów
Termin „odpady ulegające biodegradacji” (OUB) w Ustawie z 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (DzU z 2007 r. nr 39, poz. 251, z późn. zm.), która wdraża zapisy dyrektyw UE, został zdefiniowany w art. 3 ust. 3 pkt 7. Są to te odpady, które ulegają rozkładowi tlenowemu lub beztlenowemu przy udziale mikroorganizmów.
Brakuje jednak jednoznacznych kryteriów określających, które rodzaje odpadów należy uznać za ulegające biodegradacji. Za wartość graniczną udziału substancji organicznej w odpadach, która pozwala na poddanie ich biologicznemu przetwarzaniu, przyjmuje się z reguły straty prażenia > 30% s.m.1. Wymagania są takie same dla technologii zarówno tlenowych (kompostowanie), jak i beztlenowych (fermentacja).
Straty prażenia są miarą zawartości w odpadach wszystkich substancji organicznych, z których część ma charakter biogenny (odpady roślinne i zwierzęce) i ulega biodegradacji. Pozostała część (np. tworzywa sztuczne) jest pochodzenia niebiogennego i nie ulega rozkładowi biologicznemu.
W tab. 1 przedstawiono rodzaje odpadów komunalnych ulegających biodegradacji wg katalogu odpadów2 oraz ich ogólną charakterystykę w zakresie zawartości substancji organicznych3, 4.
Udział substancji ulegających biodegradacji (U) w organicznej frakcji odpadów opisuje się wartością ...