Niekontrolowany, nadmierny rozwój organizmów nitkowatych w biomasie osadu czynnego jest podstawowym źródłem problemów eksploatacyjnych w oczyszczalniach ścieków. Metody ich zwalczania przyjęto dzielić na dwie grupy: tzw. metody specyficzne i niespecyficzne.
Wprowadzenie w oczyszczalniach ścieków pracujących metodą osadu czynnego zmian technologicznych umożliwiających podwyższone usuwanie azotu i fosforu ze ścieków spowodowało nasilenie skali problemu nadmiernego rozwoju organizmów nitkowatych w biomasie osadu czynnego. Ich niekontrolowany rozwój powoduje szereg utrudnień, ograniczających prawidłowe funkcjonowanie oczyszczalni ścieków. Zaliczyć do nich można: zakłócony proces sedymentacji osadu, problemy z utrzymaniem odpowiedniego wieku osadu i stężenia recyrkulatu, utrudnione odwadnianie osadu, gorsze pozyskiwanie biogazu, powstawanie piany pochodzenia biologicznego na powierzchni bioreaktorów, problemy z zakresu bezpieczeństwa w zamkniętych komorach fermentacyjnych i wiele innych uciążliwości, włącznie z utrzymaniem estetyki obiektów oczyszczalni. Jak już wspomniano, metody zwalczania organizmów nitkowatych w osadzie czynnym przyjęto dzielić na specyficzne i niespecyficzne.
Pierwsze to te, które usuwają przyczyny doprowadzające do zwiększonej liczebności organizmów nitkowatych. W drugiej grupie są metody służące poprawie właściwo...