Planowanie rozwoju systemów kanalizacyjnych, szczególnie na terenach niezurbanizowanych, powinno być poprzedzone wyznaczeniem obszaru i granic aglomeracji, z której ścieki powinny być oczyszczane w systemach lokalnych.
Zasady zostały sformułowane w Rozporządzeniu Ministra Środowiska z 22 grudnia 2004 r. w sprawie wyznaczenia obszaru i granic aglomeracji. Niestety, wiele gmin nie posiada planów zagospodarowania przestrzennego, jak również wyznaczonych obszarów i granic aglomeracji. Rozporządzenie pomija konieczność przeprowadzenia analiz geologicznych i hydrogeologicznych, umożliwiających wyznaczenie obszarów, które pozwalają na wybudowanie małych oczyszczalni ścieków, wykorzystujących grunt jako odbiornik ścieków oczyszczonych. Pominięto również potrzebę wykonania analizy sieci hydrograficznej i urządzeń melioracyjnych, które można wykorzystać jako potencjalne odbiorniki ścieków. W związku z tym zarówno gminy posiadające, jak i te, które stosownych planów nie wykonały, mają ograniczoną wiedzę o warunkach gruntowo-wodnych. Samo wyznaczanie aglomeracji budzi wiele wątpliwości, ale zakładając wariant najbardziej optymistyczny, po ustaleniu planów rozwoju sieci kanalizacyjnej zostają obszary określone w ustawie z 18 lipca 2001 r. Prawo wodne art. 42 punkt 4 „…gdzie budowa kanalizacji zbiorczej nie przyniosłaby korzyści...