Nie wszędzie istnieją rozległe obszary cenne pod względem przyrodniczym, nie każdy las jest Puszczą Białowieską. Jednak w polskim systemie ochrony przyrody jest miejsce nie tylko dla parków narodowych, obszarów Natura 2000 i innych wielkopowierzchniowych form ochrony przyrody. Istnieją również formy indywidualne. Zaliczamy do nich pomniki przyrody, użytki ekologiczne, stanowiska dokumentacyjne przyrody nieożywionej i zespoły przyrodniczo-krajobrazowe.
Te formy ochrony mają szczególne znaczenie dla samorządów lokalnych. Rady gmin mogą obejmować cenne przyrodniczo obiekty różnymi formami ochrony indywidualnej, a także zdejmować z nich ochronę. Można powiedzieć, że to właśnie na samorządzie gminnym spoczywa duża odpowiedzialność za obiekty przyrodnicze w ich granicach. Wiele samorządów, uzyskawszy do tego prawo, natychmiast zdjęło ochronę z licznych alej przydrożnych, pojedynczych pomnikowych drzew itp. Ale trzeba zaznaczyć, iż w ostatnich latach powstało sporo nowych obiektów objętych indywidualnymi formami ochrony. Warto przyjrzeć im się bliżej i określić, jakie realne znaczenie mogą mieć dla lokalnych społeczności.
Pomnik przyrody
Pierwszą indywidualną formą ochrony jest pomnik przyrody. Zgodnie z definicją zawartą w ustawie o ochronie przyrody z 2004 r., są to pojedyncze twory przyrody żywej i nieożywionej, a także ich skupiska (np. aleje) o ...