dr Grzegorz P. Rękawek, menedżer ds. bezpieczeństwa użytkowników i ochrony środowiska, Fundacja PlasticsEurope Polska, Warszawa
Zmiany w prawodawstwie unijnym, wprowadzone Dyrektywą Ramową o Odpadach z 2008 r. i określające pięciostopniową hierarchię postępowania z odpadami, dały także nowe możliwości zagospodarowania odpadów tworzyw sztucznych.
Rozszerzono m.in. definicję recyklingu, włączając do niej pojęcie (oprócz tradycyjnego recyklingu mechanicznego) recyklingu surowcowego, czyli odtwarzania z odpadowych polimerów surowców podstawowych – węglowodorów i innych chemikaliów. Ponadto pozyskiwanie energii z odpadu zostało uznane za odzysk, znajdujący się w hierarchii odpadów o stopień wyżej niż unieszkodliwianie poprzez spalanie bez odzysku energii lub składowanie na wysypiskach. Te dwie ostatnie możliwości, jako niewykorzystujące wartości odpadów, należy ograniczać do minimum. Jednocześnie w dyrektywie zapisano możliwość elastycznego stosowania hierarchii odpadowej, uwzględniając przy tym cały cykl życia wyrobu, aby każdy strumień odpadów mógł być zagospodarowany w sposób możliwie najbardziej przyjazny środowisku, przy zachowaniu opłacalności ekonomicznej i możliwości technicznych. Zapis ten ma szczególne znaczenie w przypadku odpadów z tworzyw sztucznych, ponieważ aby w pełni wykorzystywać wartość odpadów...