Ochrona gatunkowa roślin, grzybów i zwierząt wpisuje się w ustawę o ochronie przyrody. Jednak rozwiązania prawne w zakresie ochrony gatunków dziko występujących do dziś nie zostały precyzyjnie określone i mogą prowadzić do naruszenia prawa.
Jak już wielokrotnie zaznaczano w dotychczas opublikowanych artykułach, podstawowym instrumentem prawnym, mającym zapewnić właściwą ochroną drzew i krzewów wchodzących w skład zieleni miejskiej, są zezwolenia na ich usunięcie, wydawane na podstawie art. 83 ust. 1 Ustawy z 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (DzU z 2009 r. nr 151, poz. 1220, z późn. zm.). Mówiąc o ochronie tego elementu środowiska przyrodniczego, nie można zapominać o tym, że nie jest on wartością chronioną samą w sobie. W związku z tym, analizując podstawy prawne ochrony, musimy pamiętać, że drzewa i krzewy mogą być częścią składową innych obiektów podlegających ochronie (np. zabytkowych parków). Jednocześnie trzeba uwzględniać to, że drzewa lub krzewy mogą być siedliskiem innych gatunków chronionych roślin, zwierząt i grzybów objętych ochroną na podstawie ustawy o ochronie przyrody albo w niektórych przypadkach podlegać samodzielnej ochronie gatunkowej, takiej jak cis pospolity, sosna limba czy jarząb szwedzki. W związku z tym organ administracji, prowadząc postępowanie w przedmiocie zezwolenia na usunięcie drzew lub krzewów, powinien ustalić, czy w ocenianym miejscu n...