Inwestycje drogowe a ochrona zieleni
Obserwowany obecnie w Polsce rozwój sieci drogowej powinien być impulsem do poddania analizie wybranych prawnych aspektów ochrony zieleni przydrożnej. Zdarza się bowiem, niestety, że przy budowie ciągów komunikacyjnych oraz modernizacji dotychczasowych aspekty przyrodnicze i krajobrazowe schodzą na drugi plan.
Nie zawsze przy rozwiązywaniu pojawiających się konfliktów interesów między rozwojem drogownictwa a względami ochrony przyrody uwzględniana jest podstawowa wytyczna, jaką jest zasada zrównoważonego rozwoju.
Kilka pojęć
Ustawodawca w art. 4 pkt 22 Ustawy z 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (DzU z 2007 r. nr 19, poz. 115, z późn. zm.) określił, że przez zieleń przydrożną należy rozumieć roślinność umieszczoną w pasie drogowym, mającą na celu w szczególności ochronę użytkowników drogi przed oślepieniem przez pojazdy nadjeżdżające z kierunku przeciwnego, ochronę drogi przed zawiewaniem i zaśnieżaniem, ochronę przyległego terenu przed nadmiernym hałasem, zanieczyszczeniem powietrza, wody i gleby. Pojęcie zieleni przydrożnej ma zatem bardzo szeroki zakres przedmiotowy i obejmuje w zasadzie wszystkie rośliny rosnące w pasie drogowym, bez względu na status drogi, spełniające przywołane wyżej funkcje ochronne, poczynając od trawy, a kończąc na drzewach.
Dla określenia podstaw prawnych ochrony zieleni przydrożnej szczeg&oac...
