Historia gospodarki odpadami. Cz. II

Podobnie jak w Anglii, potrzeba podjęcia stosownych działań wynikała ze stale wybuchających epidemii śmiertelnych chorób wywołanych brakiem higieny. Tylko w dziewiętnastowiecznych Prusach w latach 1831-1873 r. miało miejsce dziewięć epidemii cholery, na skutek których zmarło ok. 380 000 ludzi¹.

Jedną z pierwszych niemieckich regulacji prawnych dotyczących gospodarki odpadami była pruska Ustawa o daninach komunalnych z 14 lipca 1893 r., która ustanawiała wprowadzenie opłat z tytułu usuwania odpadów, a także wymóg przyłączenie się do sieci kanalizacyjnej i wykorzystywania dostępnych urządzeń do oczyszczania.
 

Aby zmniejszyć objętość składowanych odpadów oraz sprostać wymaganiom sanitarnym, hamburski Senat zadecydował o konieczności budowy pierwszej spalarni odpadów na terenie Rzeszy Niemieckiej. Spalarnia w Hamburgu została zaprojektowana przez angielskich inżynierów w 1893 r. Jednakże nie spełniała wymagań, gdyż dostosowano ją do składu materiałów odpadowych występujących w Anglii, który różnił się od niemieckiego.

Kolejne spalarnie odpadów (których celem było wyłącznie pozbycie się odpadów) powstały w Kolonii i Hannoverze...