Etykiety w ustawie
Ustawa o obowiązkach w zakresie informowania o zużyciu energii przez produkty wykorzystujące energię pod koniec października br. została podpisana przez prezydenta Bronisława Komorowskiego.
Ustawa implementuje Dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/30/UE z 19 maja 2010 r. w sprawie wskazania poprzez etykietowanie oraz standardowe informacje o produkcie, zużycia energii oraz innych zasobów przez produkty związane z energią. Określono w niej m.in. obowiązki w zakresie informowania o zużyciu energii oraz innych podstawowych zasobów przez produkty wykorzystujące energię lub wpływie tych produktów na zużycie energii. Zgodnie z ustawą, producenci i dystrybutorzy produktów wykorzystujących energię są zobowiązani do dołączenia do nich, sporządzonych w języku polskim, etykiety i karty produktu. Etykietę stanowi nalepka lub tabliczka, zawierająca informacje o klasie efektywności energetycznej oraz innych podstawowych parametrach urządzenia, np. o zużyciu energii i poziomie hałasu, natomiast karta ma zawierać informacje techniczne dotyczące tego produktu. Konsekwencją nowego prawa ma być zwiększenie świadomości konsumentów w zakresie efektywności energetycznej produktów. Zastosowanie nowych przepisów przez producentów i dystrybutorów będzie monitorował prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. Funkcje kontrolne powierzone będą wojewódzkim inspektorom Inspekcji Handlowej oraz prezesowi Urzędu Komunikacji Elektronicznej. Ustawa wejdzie w życie w ciągu trzech miesięcy od momentu jej ogłoszenia.
 
Współpraca przy łupkach
Powstało konsorcjum pn. „Polskie technologie dla gazu łupkowego”.
Przystąpiły do niego: ORLEN Upstream, PGNiG, Lotos, Akademia Górniczo-Hutnicza, Instytut Nafty i Gazu, Politechnika Gdańska oraz Politechnika Warszawska. Jego celem jest wsparcie rozwoju innowacyjnych technologii, związanych z wydobyciem gazu ziemnego ze złóż niekonwencjonalnych w Polsce. Uczestnicy konsorcjum zajmą się trzema podstawowymi obszarami badawczymi, analizując stosowane obecnie techniki poszukiwania i rozpoznawania złóż węglowodorów, metody zagospodarowania i eksploatacji gazu, a także podejmując zagadnienia związane z ochroną środowiska i gospodarką odpadami.  Zawarte porozumienie zakłada wspólne występowanie z wnioskami o dofinansowanie oraz realizację projektów zaaprobowanych przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju przez okres trzech lat. W umowie sprecyzowano również zakres merytoryczny udziału poszczególnych uczestników w konsorcjum, a także ich prawa do wspólnie wytworzonych technologii.
 
 
GreenEvo w nowej odsłonie
Uruchomiono nową stronę internetową programu Ministerstwa Środowiska – GreenEvo – Akcelerator Zielonych Technologii.
Na stronie internetowej www.greenevo.gov.pl znajdują się m.in. aktualności dotyczące programu GreenEvo, lista laureatów poszczególnych jego edycji, a także kalendarz, który zawiera informacje na temat planowanych misji handlowych i innych wyjazdów laureatów. Zamieszczono także filmy prezentujące wyróżnione technologie. Strona dostępna jest w dwóch wersjach językowych – polskiej i angielskiej. Wkrótce pojawi się także wersja rosyjska. Celem programu jest pomoc w promocji na rynkach zagranicznych polskich małych i średnich przedsiębiorstw, oferujących rozwiązania w zakresie przyjaznych środowisku technologii. Uczestnicy są wybierani co roku w procedurze konkursowej. Dotychczas odbyły się już III edycje GreenEvo. Nabór wniosków do IV edycji konkursu będzie trwał od 2 stycznia do 28 lutego 2013 r.
 
Przewodnik po ETV
Mali i średni przedsiębiorcy, którzy są zainteresowani przystąpieniem do programu pilotażowego Weryfikacji Technologii Środowiskowych (ang. Environmental Technologies Verification – ETV) Unii Europejskiej, mogą skorzystać ze specjalnie przygotowanego dla nich przewodnika. Opisano w nim całą procedurę oraz role i obowiązki wnioskodawcy w poszczególnych etapach. Opisy każdego z nich zostały wzbogacone o praktyczne przykłady i zalecenia umożliwiające wnioskodawcom lepsze zrozumienie wymogów weryfikacyjnych. Program ETV został uruchomiony w grudniu 2011 r. w celu ułatwienia komercjalizacji innowacyjnych technologii środowiskowych na rynkach europejskich, a docelowo również światowych. Jego zadaniem jest też dostarczenie niezależnych i wiarygodnych informacji o innowacyjnych technologiach środowiskowych przez zweryfikowanie tego, czy deklaracje sprawności przedstawiane przez twórców i producentów technologii są kompletne, rzetelne i oparte na wiarygodnych wynikach badań. Ubieganie się o weryfikację technologii w ramach pilotażowego programu EU ETV jest dobrowolne. Potwierdzona deklaracja sprawności ma formę Świadectwa Weryfikacji. Może być ono wykorzystywane przez dostawców lub producentów w działaniach marketingowych. „Przewodnik dla wnioskodawców pilotażowego programu Weryfikacji Technologii Środowiskowych (ETV) Unii Europejskiej” jest dostępny na stronie internetowej Ministerstwa Środowiska.
 
Nauka zielonych zamówień
Komisja Europejska opublikowała podręczniki odnoszące się do tematyki zielonych zamówień publicznych. Wśród nich znajduje się drugie wydanie broszury „Ekologiczne zakupy! – podręcznik na temat ekologicznych zamówień publicznych”. Ma ona na celu pomoc instytucjom publicznym w zakupie dóbr i usług o mniejszym oddziaływaniu na środowisko. Podręcznik zawiera m.in. wskazówki na temat uwzględnienia aspektów środowiskowych na poszczególnych etapach procedury przetargowej, przykłady zielonych zamówień zrealizowanych przez instytucje zamawiające w państwach członkowskich UE, a także podejście GPP w odniesieniu do kluczowych sektorów (budownictwo, usługi gastronomiczne i cateringowe, energia elektryczna oraz drewno). Drugą publikacją jest dokument „Green public procurement – a collection of good practices”, który stanowi stanowi zbiorcze opracowanie, zawierające przykłady realizacji zielonych zamówień publicznych w krajach UE.
 
Wniosek w sprawie HFC
Komisja Europejska przedstawiła wniosek o znaczną redukcję emisji fluorowanych gazów cieplarnianych.
Proponowane rozporządzenie ma na celu zmniejszenie do 2030 r. emisji fluorowanych gazów cieplarnianych o dwie trzecie w stosunku do obecnego poziomu. Zakazuje ono również stosowania fluorowanych gazów cieplarnianych w niektórych rodzajach nowych urządzeń, np. w chłodziarkach domowych, w przypadku, gdy są już dostępne realne i przyjazne dla klimatu rozwiązania alternatywne. – Jestem dumna, mogąc przedstawić tę inicjatywę w momencie obchodów 25. rocznicy powstania protokołu montrealskiego. Ograniczając ilość fluorowanych gazów cieplarnianych, jaka może trafić do sprzedaży na terenie UE, nowe przepisy wpłyną korzystnie na klimat i stworzą wielkie możliwości dla przedsiębiorców – powiedziała Connie Hedegaard, unijna komisarz ds. zmian klimatu. Wniosek wprowadza mechanizm stopniowego wycofywania, dzięki któremu od 2015 r. ograniczana będzie całkowita ilość najbardziej znaczącej grupy fluorowanych gazów cieplarnianych – fluorowęglowodorów (HFC), jaką można sprzedawać w UE, a do 2030 r. zostanie ona stopniowo zmniejszona do jednej piątej dzisiejszej wartości. Wniosek zostanie przedłożony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie do dyskusji oraz przyjęcia w ramach zwykłej procedury ustawodawczej.
 
Nowe limity dla statków
Unijni ministrowie transportu przyjęli dyrektywę, wyznaczającą nowe limity zawartości siarki w paliwie do statków.
Nowe przepisy dotyczą dozwolonych limitów zawartości siarki w paliwie wszystkich jednostek, które pływają po wodach Bałtyku, Morza Północnego i kanału La Manche, czyli na tzw. obszarze SECA (ang. Sulphur Oxide Emission Control Area). Przyjęto, że od 1 stycznia 2015 r. limit ten ma zostać obniżony do 0,1% (obecnie wynosi 1%), a do 2020 r. z obecnych 3,55 do 0,5%. Dyrektywa zobowiązuje państwa członkowskie UE do wyznaczenia kar za nieprzestrzeganie limitów „w wysokości co najmniej równej korzyściom wynikającym z łamania przepisów dyrektywy”. Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady Europy zmieniająca dyrektywę Rady 1999/32/WE w zakresie zawartości siarki w paliwach żeglugowych wejdzie w życie 20 dni po opublikowaniu jej w Dzienniku Urzędowym UE. Państwa członkowskie będą następnie miały półtora roku na wdrożenie nowych unijnych przepisów do krajowego prawodawstwa. Nowa dyrektywa jest wynikiem realizacji porozumień Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO), wyspecjalizowanej agendy ONZ, w sprawie walki z zanieczyszczeniem powietrza.
 
Na podstawie www.greenevo.gov.pl, www.mos.gov.pl, www.europa.eu, www.sejmometr.pl, a także informacji prasowych nadesłanych do redakcji opracowała Małgorzata Masłowska-Bandosz.