Jedną z istotnych metod prawoznawstwa są badania porównawcze. Ich znaczenie trudne jest do przecenienia, gdyż spojrzenie na własny system prawny przez pryzmat obcych rozwiązań pozwala lepiej dojrzeć wady i zalety rodzimych regulacji. Kierując się tym założeniem, warto włączyć do cyklu poświęconego prawnej ochronie krajobrazu rozważania nad państwami bliskimi nam geograficznie, kulturowo i językowo, jakimi są Republiki Czeska i Słowacka.

Rozwiązania poświęcone prawnej ochronie krajobrazu w tych krajach są interesujące i inspirujące dla ewentualnych zmian w polskim systemie prawnym. Na pierwszy ogień przyjrzymy się Czechom.

Zalążki przedmiotowego ustawodawstwa

Aby nie sięgać zbyt daleko w przeszłość, najlepiej zacząć od Pierwszej Republiki Czechosłowackiej, powstałej na gruzach monarchii Habsburgów w 1918 r. Już wtedy pojawiły się pomysły uchwalenia ustawy o ochronie przyrody, nic jednak z nich nie wyszło. Dopiero po drugiej wojnie światowej, w połowie lat 50. XX w., zostały ustanowione ? odrębnie dla obu części składowych Czechosłowacji ? ustawy o państwowej ochronie przyrody: najpierw 18 października 1955 r. w Słowacji1, a następnie 1 sierpnia 1956 r. w Czechach2. Były to krótkie akty prawne, zresztą bliźniaczo do siebie podobne, co nie dziwi, gdyż powstawały w ścisłej współpracy ówczesnych prawników.

Czeska ustawa o państwowej ochronie przyrody liczyła 21 zwięzłych paragrafó...