Artykuł kontynuuje temat podjęty we wrześniowym wydaniu miesięcznika.

Z 12 lipca 2014 r. weszła w życie Ustawa z 30 maja 2014 r. o zmianie ustawy ? Prawo wodne oraz niektórych innych ustaw (dalej ustawa nowelizująca)1, która wdrożyła postanowienia kilku ważnych dla gospodarki wodnej dyrektyw2. Najwięcej zmian do ustawy Prawo wodne (dalej jako P.w.)3 wprowadziła transpozycja wymagań wynikających z ramowej dyrektywy wodnej i dyrektywy dotyczącej oczyszczania ścieków komunalnych (o zmianach spowodowanych wdrożeniem przepisów tych dyrektyw pisano w poprzednim wydaniu) oraz Dyrektywy 2007/60/WE w sprawie oceny ryzyka powodziowego i zarządzania nim (dalej dyrektywa powodziowa).

Ustawa nowelizująca zawiera szereg przepisów zmierzających do uzupełnienia i doprecyzowania transpozycji dyrektywy powodziowej, która została dokonana Ustawą z 5 stycznia 2011 r. o zmianie ustawy Prawo wodne oraz niektórych innych ustaw4. Obecnie zakres wprowadzonych zmian obejmuje m.in. modyfikację pojęcia powódź, co ma zapewnić zgodność z definicją powodzi zawartą w dyrektywie 2007/60/WE. Zgodnie z nową definicją, powódź to czasowe pokrycie przez wodę terenu, który w normalnych warunkach nie jest nią zalany, wywołane przez wezbranie wody w ciekach naturalnych, zbiornikach, kanałach oraz od strony morza, z wyłączeniem pokrycia przez wodę spowodowanego przez wezbranie jej w systemach kanalizacyjnych.

Ryzy...