Regulator, poza nadzorowaniem podległych mu przedsiębiorstw, pełni również funkcję realizatora polityki rządu w stosunku do całej branży. To normalne, że rządy, prowadząc swoją politykę, przekładają ją na działalność podmiotów regulowanych. W związku z tym, w zależności od zadań, jakie ma do wykonania dana branża, regulator ustanawia odpowiedni poziom maksymalnych taryf, które decydują o atrakcyjności przedsiębiorstw dla inwestorów.

Tu kłania się analiza pięciu sił Portera, która jest istotna z punktu widzenia pozyskiwania zewnętrznego kapitału. Świadomy i kompetentny regulator powinien działać w taki sposób, by, nie zaniedbując swej funkcji tworzenia takich samych warunków funkcjonowania dla nadzorowanych przez siebie firm, prowadzić politykę uwzględniającą uwarunkowania lokalne i dążyć do realizacji polityki rządu.

Problem polega na tym, że działania regulatora w tej branży powinny być przewidywalne, trwałe oraz transparentne. Mówiąc o przewidywalności, mam na myśli kreowanie warunków rentowności przedsiębiorstw w branży w taki sposób, by punktami odniesienia były wskaźniki makroekonomiczne na poziomie kraju, w którym regulacja jest dokonywana. Trwałość regulacji odnosi się do okresu obowiązywania taryf, przy czym warunkiem koniecznym trwałości jest równoczesna niezmienność legislacji dotyczącej przedsiębiorstw z branży. Wymóg zapewnienia transparentności odnosi się do publicznego informowania o zamierzeniach regulatora oraz o publicznych, powszech...