Rozwiązania te powinny być elementem szerszych strategii adaptacyjnych, obejmujących dokładną analizę lokalnej sytuacji, potencjalnych zagrożeń, prawdopodobieństwa ich wystąpienia oraz możliwego oddziaływania na gminę. W ramach projektu Ministerstwa Środowiska Plany adaptacji do zmian klimatu opracowywane są dla 44 miast powyżej 100 tys. mieszkańców. Warto, by w ich ślady poszły kolejne, planując własne działania adaptacyjne. Możliwych narzędzi adaptacji jest wiele. Należą do nich np. modernizacja budynków i infrastruktury w celu poprawy odporności, lepsze zarządzanie wodą w mieście (zachowanie i rozwój małej retencji, ograniczenie uszczelniania powierzchni, rozwój i modernizacja systemu odprowadzania i wykorzystania wód odpadowych), tworzenie korytarzy wentylacyjnych, wprowadzenie systemu ostrzegania o zagrożeniach pogodowych czy akcje edukacyjne. Ważnym komponentem jest też rozwój tzw. zielonej infrastruktury, pod którym to pojęciem rozumiemy sieć obszarów naturalnych i półnaturalnych, zaprojektowaną i zarządzaną w sposób zapewniający szeroką gamę usług ekosystemowych, z jednej strony obejmujących poprawę estetyki i jakości życia w miastach, a z drugiej stanowiących odpowiedź na wiele wyzwań środowiskowych, w tym zmiany klimatu.

Zielona infrastruktura w mieście to niezabudowane tereny pokryte roślinnością (parki, ogrody działkowe i przydomowe itp.), ale także zielone dachy, żyjące ściany, ogrody deszczowe, pasaże roślinne, zielone torowiska czy zielone przys...