Obserwowane, a zwłaszcza prognozowane zmiany klimatu stanowią bezpośrednie zagrożenie dla dostępności i jakości zasobów wodnych. W tym kontekście szczególnego znaczenia nabiera jakość systemu zarządzania zasobami wodnymi, a więc sposobami zapewniania w danym miejscu i czasie pożądanej ilości wody o odpowiedniej jakości.

Woda występuje powszechnie i jest bardzo potrzebna, a na jej obieg mają wpływ praktycznie wszystkie elementy występujące i funkcjonujące we wspólnej przestrzeni. O jakości systemu gospodarki wodnej świadczyć będą współzależności ze wszystkimi systemami: społecznym, gospodarczym i przyrodniczym, a więc stopień integracji różnych sektorów gospodarki.

Brak spójności

W 2017 r. weszła w życie nowa ustawa ? Prawo wodne1, która zreformowała strukturę instytucjonalną gospodarki wodnej. Zmiana ustawy z 2001 r. była konieczna, ponieważ na skutek kolejnych nowelizacji stawała się ona coraz mniej przejrzysta, a pełnego wdrożenia wymagała jeszcze Ramowa Dyrektywa Wodna. Obecnie art. 1 ustawy Prawo wodne stanowi, że ustawa reguluje gospodarowanie wodami zgodnie z zasadą zrównoważonego rozwoju, czyli zgodnie z oczekiwaniami ? równoważy potrzeby wszystkich współwystępujących systemów. Artykuł 9 ustawy Prawo wodne, opisujący zasady gospodarowania wodami, pokazuje, że cała warstwa deklaratywna ustawy jest spójna i realizuje jej deklarowany cel. Czy...