Biowęgiel i toryfikat: alternatywy dla ciepłownictwa
Gminy zobowiązane są do planowania i organizacji zaopatrzenia w ciepło, energię elektryczną i paliwa gazowe na swoim obszarze. Wynika to z przepisów prawa, w tym z ustawy Prawo energetyczne. Samorząd realizuje te zadania zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku jego braku - ze strategią rozwoju zawartą w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego. Gminy pełnią więc ważną rolę w stanowieniu bezpieczeństwa energetycznego kraju, dodatkowo odpowiadając za dbanie o jakość powierza, co wynika z przepisów dotyczących ochrony środowiska.
Z uwagi na dotychczasową centralizację obszaru wytwarzania energii elektrycznej w Polsce w dużych koncernach energetycznych oraz jej dystrybucję poprzez sieci energetyczne na duże odległości, w dyspozycji gmin pozostaje sektor ciepłownictwa. Rozwija się on głównie lokalnie i zasila społeczności gmin oraz miast. Niestety, zaledwie 30% ciepła w Polsce powstaje w systemach ciepłowniczych - pozostała część produkowana jest przez wytwórców indywidualnych. Dlatego rozwój tego sektora jest tak niezmiernie ważny, również z uwagi na dbałość o stan otaczającego nas środowiska.
Plan zaopatrzenia w ciepło a bezpieczeństwo energetyczne
Zgodnie z art. 19 ustawy Prawo energetyczne wójt, burmistrz lub prezydent miasta opracowuje projekt założeń do planu zaopatrzenia w ciepło, energię elektryczną i paliwa gazowe. Dokument ten sporządza się dla...