Strategiczne zarządzanie rozwojem JST jest złożonym przedsięwzięciem. Z jednej strony wymaga zintegrowanego planowania, opartego na dowodach, z uwzględnieniem analizy trendów i scenariuszy rozwoju, kompleksowego spojrzenia, koncentracji na celach i gotowości do reagowania na zmianę uwarunkowań. Z drugiej strony ważną rolę odgrywają wola polityczna władz lokalnych w odniesieniu do charakteru i zakresu zmian oraz kultura organizacyjna administracji samorządowej.

Realizacja przyjętej polityki rozwoju obarczona jest wieloma czynnikami ryzyka, co powoduje, że przyjęte cele i uwarunkowania ich wdrażania podlegają mniej lub bardziej dynamicznej presji zachodzących zmian. Jednym z obszarów szybkich zmian są finanse lokalne. Obserwowane w ostatnim czasie ograniczenia w zakresie dochodów budżetowych JST, chociażby udziału w podatku PIT, przy konieczności finansowania nowych zadań, np. związanych z niwelowaniem negatywnych skutków pandemii COVID-19, może prowadzić do konieczności weryfikacji uzgodnionych celów i zadań. Stąd też wniosek, że polityka rozwoju w czasach niepewności to nie tyle formalne dokumenty, co sztuka dokonywania wyborów, oddziałująca na wszystkie sfery funkcjonowania samorządu lokalnego i jednocześnie utrzymująca pożądany kierunek rozwoju.

Ważną rolę odgrywają uwarunkowania prawne. Wprowadzenie w ubiegłym roku do ustawy o zasadach prowadzenia polityki rozwoju oraz do ustawy o sam...