Przez Sejm przeszła batalia o uwolnienie inwestycji w lądowe elektrownie wiatrowe poprzez poluzowanie bardzo rygorystycznych przepisów dotyczących ich lokalizacji. Projekt przechodził zmiany, stał się także elementem gry politycznej. Zwiększenie możliwości budowy wiatraków stanowi ponadto element warunkujący otrzymanie z UE pieniędzy w ramach Krajowego Planu Odbudowy (KPO) i jeden z tzw. kamieni milowych. Niestety, początkowo projekt był bardziej liberalny, jednak ostateczna jego uchwalona wersja jest bardziej rygorystyczna. 

Pisząc o „ustawie odległościowej”, w istocie mamy na myśli Ustawę z 20 maja 2016 r. o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych i jej głośną nowelizację w postaci Ustawy z 9 marca 2023 r. o zmianie ustawy o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych oraz niektórych innych ustaw. Nowelizacja została podpisana przez prezydenta Andrzeja Dudę 13 marca 2023 r., ale w momencie pisania tego artykułu nie jest jeszcze ogłoszona w Dzienniku Ustaw. Wejdzie w życie po 30 dniach od ogłoszenia – za wyjątkiem jednej kwestii, wchodzącej w życie od 2 lipca 2024 r., o której będzie poniżej.

Nowe instytucje prawne

Nowela modyfikuje dotychczasowe zasady lokalizacji farm wiatrowych. Przewiduje także powstanie nowych instytucji prawnyc...