W świecie dziurawców
Dziurawce (Hypericum) to rodzaj obejmujący ponad 500 gatunków roślin występujących w strefie klimatu umiarkowanego półkuli północnej. Nazwa rodzajowa „dziurawiec” nawiązuje do cechy morfologicznej polegającej na tworzeniu w strukturze liści przezroczystych gruczołków gromadzących olejki eteryczne. Przepuszczają one światło, dlatego liście oglądane pod słońcem wyglądają, jakby były podziurkowane szpilką.
Spośród występujących dziko na terenie Polski dziurawców (8 gatunków rodzimych) powszechnie znany jest dziurawiec zwyczajny (H. perforatum), wykorzystywany w medycynie i ziołolecznictwie. Wytwarzane z niego środki stosuje się m.in. do łagodzenia objawów depresji, leczenia zaburzeń trawienia oraz bezsenności.
Większość rosnących na świecie dziurawców stanowią gatunki zielne, jedynie część z nich to rośliny o drewniejących pędach – niewielkie krzewy lub półkrzewy, wśród których znajdują się taksony o dekoracyjnych żółtych kwiatach, długo i obficie kwitnące, o sezonowym lub trwałym ulistnieniu, wykorzystywane w ogrodnictwie jako rośliny ozdobne. Gatunki wystarczająco odporne na mróz można stosować w kraju jako ciekawe uzupełnienie asortymentu zieleni miejskiej, parkowej i osiedlowej.