Podtopienia, szczególnie po niedających się ostatnio przewidzieć nawalnych deszczach i innych anomaliach pogodowych, to często dla miejskich sieci kanalizacji deszczowej prawdziwy test – podtopienia i niekontrolowany przepływ dużych mas wody stwarzają bowiem zagrożenie nie tylko dla mienia, ale też dla życia ludzi. Ciekawym sposobem planowania i inwestowania w prewencję tego rodzaju zagrożeń jest tworzenie i praktyczne wykorzystanie modeli hydrodynamicznych, co omówimy na przykładzie planowania rozbudowy systemu gospodarowania wodami opadowym na terenie miasta Poznania.

Rozważania o tym temacie należy rozpocząć od zdefiniowania systemu gospodarowania wodami opadowymi (SGWO), który rozumiemy jako układ składający się z następujących elementów: systemów zamkniętych, czyli kanalizacji deszczowej oraz kanalizacji ogólnospławnej, systemów otwartych, czyli zbiorników retencyjnych (powierzchniowych), cieków naturalnych i rowów, a także błękitno-zielonej infrastruktury oraz terenów biologicznie czynnych. Dodam, że podstawową jednostką podziału SGWO jest zlewnia.

Na obszarze miasta Poznania dokonaliśmy podziału na następujące zlewnie: kanalizacji deszczowej, w skład której wchodzą zlewnie kolektora naramowickiego i kolektorów ulic Serbskiej i Winogrady, oraz kanalizacji ogólno...