„Tereny zieleni” to jedno z podstawowych pojęć stosowanych w dziedzinie architektury krajobrazu. W niniejszym opracowaniu zajmiemy się postępowaniem z odpadami z tychże terenów. 

Termin ten nie jest jednoznaczny. Tereny zieleni rozumiane są jako ogół terenów niezabudowanych i utożsamiane są z terenami otwartymi bądź też rozumie się przez nie tereny pokryte roślinnością o dominującej funkcji wypoczynkowej. Zieleń w środowisku miejskim to nie tylko element kształtujący estetykę miasta. To oprawa zabudowy miejskiej, akcentująca najciekawsze elementy architektury, wprowadzająca do sylwetki miasta urozmaicenie i koloryt (w zależności od pory roku), łagodząca sztywną zabudowę ulic, kształtująca mikroklimat (parki, ciągi komunikacyjne, bulwary) oraz układy ekologiczno-biocenotyczne.

W Ustawie z 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (DzU z 2023 r. poz. 1336, z późn. zm.) przedstawiona została definicja terminu „tereny zieleni”. Według tejże definicji tereny zieleni to tereny urządzone wraz z infrastrukturą techniczną i budynkami funkcjonalnie z nimi związanymi, pokryte roślinnością, pełniące funkcje publiczne, a w szczególności parki, zieleńce, promenady, bulwary, ogrody botaniczne, zoologiczne, jordanowskie i zabytkowe, cmentarze, zieleń towarzysząca drogom na terenie zabudowy, placom, zabytkowym fortyfikacjom, budynkom, składowiskom, lotniskom, dworcom kolejowym oraz obiekto...