Organizmy roślinne w procesie fotosyntezy kumulują energię słoneczną. W wyniku spalania, fermentacji tlenowej i beztlenowej, zgazowania czy estryfikacji biomasy bądź produktów jej rozkładu można przetworzyć zawartą w niej energię słoneczną na inne rodzaje energii – cieplną, elektryczną, a nawet paliwo.

Są dwie grupy roślin używanych do produkcji biopaliw. W przypadku biopaliw pierwszej generacji są to rośliny uprawne, a więc kukurydza, trzcina cukrowa, rzepak czy buraki cukrowe, z których produkuje się bioetanol (fermentacja alkoholowa) lub biodiesel (estryfikacja olejów roślinnych). Biopaliwa drugiej generacji to właściwie cała reszta substratów. Ten szeroki termin obejmuje m.in. celulozowe resztki organiczne, mogące być uprawiane na nieużytkach niezdatnych dla innych upraw (słoma, wierzba energetyczna, miskant). Do tej kategorii zalicza się też biogaz i proces upłynniania biomasy, w którym jest ona najpierw zgazowywana, a gaz następnie wykorzystuje się do produkcji paliwa.

Do napędu pojazdów mechanicznych stosujemy dwa podstawowe typy biopaliwa: biodiesel (przetworzony chemicznie olej roślinny) oraz bioetanol (alkohol etylowy wyprodukowany z roślin w procesie fermentacji i destylacji). Obydwa paliwa mogą być stosowane w stanie czystym w odpowiednio przystosowanych silnikach lub wchodzić w skład mieszanki wraz z olej...