W 2022 roku oddano do użytkowania więcej mieszkań niż przed rokiem – o 1,7%. Spadła natomiast o 12,8% liczba mieszkań, na których budowę wydano pozwolenia lub dokonano zgłoszenia z projektem budowlanym, a liczba mieszkań, których budowę rozpoczęto, spadła aż o 27,8%. Kryzys dotyczy także budownictwa komunalnego i społecznego czynszowego.
Wiele wskazuje na to, że tężnie solankowe zaliczają się do obiektów wzbudzających pozytywny odbiór wśród mieszkańców różnych polskich miast i regionów. Do do tej grupy zalicza się także Białystok. Tamtejszy samorząd miejski dokonał właśnie rozstrzygnięcia przetargów na opracowanie dokumentacji projektowych dotyczących budowy aż trzech tężni solankowych. Przychylnie nastawiony do tego rodzaju inwestycji jest również zarząd województwa małopolskiego, który to kwotę w wysokości 3 mln zł przeznaczył na wsparcie budowy ogólnodostępnych i nieodpłatnych tężni solankowych w regionie.
Od ubiegłego roku, Zarząd Dróg Miasta Krakowa realizuje nowatorski miejski Program Budowy Parkingów Lokalnych. Dzięki niemu organizacje pozarządowe, spółdzielnie, wspólnoty mieszkaniowe, przedsiębiorcy oraz osoby fizyczne, zyskały możliwość wnioskowania o budowę miejsc postojowych. Wczoraj ZDM w Krakowie przeprowadził debatę on-line nad programem. Dyskutowano m.in. nad odniesieniami do prawa spółdzielczego, preferencjami dla zielonych parkingów, a także o możliwościach weryfikacji przypadków niezbyt uczciwego wykorzystania ogólnodostępnych parkingów przez prywatne firmy.
Zmiany urbanistyczno-architektoniczne miasta w znacznym stopniu zwiększają nie tylko zainteresowanie produktami i ofertami turystycznymi, ale zwykle tworzą także cały szereg nowych i to niekiedy w ogromnej skali w spektakularny wręcz sposób. Chociaż nie dotyczy to terenów naszego kraju, to jednak trudno o lepszy przykład niż zakończona 150 lat temu i trwająca niemal 20 lat wielka przebudowa Paryża (tzw. haussmannowska). Nie była to oczywiście rewitalizacja miasta we współczesnym rozumieniu tego procesu, ale wyraźna swoista gentryfikacja.
Wojewoda wielkopolski unieważnił tzw. uchwałę krajobrazową Rady Miasta Poznania. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia nadzorczego wojewody wskazano na „szereg nieprawidłowości o charakterze formalno-prawnym, w tym przekroczenie przez Radę przyznanych jej ustawowo kompetencji”.