Wykonywanie pomiarów zanieczyszczeń powietrza w sposób ciągły przy zastosowaniu metod czujnikowych, w tym substancji o charakterze zapachowym, daje możliwość określenia ich dokładnej charakterystyki i zmienności stężeń w ujęciu czasowym oraz w wielu przypadkach może być ekonomicznie uzasadnione. W przypadku konieczności badań rozkładów przestrzennych stężeń, również w sytuacji epizodów podwyższonych stężeń związków odorogennych, wybrane czujniki lub ich układy mogą być zainstalowane na platformach mobilnych typu dron.

Przemysł, transport czy gospodarka komunalna są źródłami emisji szkodliwych związków do wody, gleby i powietrza1. W przypadku emisji do powietrza mogą być nimi m.in.: CO, CO2, CH4, NH3, NOx, H2S, HCl, HF, dioksyny, furany czy LZO2. Część z tych związków to substancje o charakterze zapachowym, a literatura wskazuje, że ich emisja jest jedną z głównych przyczyn skarg dotyczących jakości powietrza. Długotrwałe narażanie ludności mieszkającej w sąsiedztwie obiektów emitujących odory może znacząco pogorszyć jakość jej życia, a nawet powodować problemy zdrowotne3. Redukcja emisji odorów jest zatem priorytetem dla przedstawicieli wielu gałęzi przemysłu. Niezbędna jest również weryfikacja skuteczności tych wysiłków poprzez monitorowanie poziomu zanieczyszczeń powietrza substancjami odorogennymi. W związku z tym na przestrzeni lat powsta...