Analiza sposobu kalkulacji celów rozwoju OZE na 2020 r.
W statystykach zużycie końcowe energii z OZE podawane jest najczęściej w rozbiciu na składniki ze względu na sektor gospodarki (przemysł, mieszkalnictwo, usługi), na rodzaje wykorzystanych OZE (biomasa i biopaliwa, geotermia, energetyka słoneczna, wiatrowa, wodna) oraz w podziale na końcowe nośniki energii (energia elektryczna, ciepło, paliwa transportowe).
Wydaje się, że instytucje statystyczne preferują „sektorowy” system statystyki zużycia energii z OZE, i tak zbierają dane. Najbardziej popularny w użyciu jest system statystyki OZE w układzie „rodzajowym” (technologicznym), ale system wsparcia dla energetyki odnawialnej, nierozerwalnie związany z pakietem klimatycznym UE, konstruowany jest ze względu na końcowe nośniki energii. W tabeli 2 przedstawiono dane dla Polski za 2005 r., dotyczące roli poszczególnych zielonych nośników energii w bilansie produkcji (zużycia – o czym dalej) energii ze źródeł odnawialnych, wg bazy danych statystycznych Eurostat. Według Eurostat ilość energii z OZE na rynkach zielonego ciepła, energii elektrycznej i paliw transportowych to 176,5 PJ.
Wątpliwości może też budzić wartość licznika, czyli końcowego zużycia energii z OZE. Liczenie przez analogię do całkowitego zużycia energii finalnej wg definicji Komisji Europejskiej, tj. z uwzględnieniem strat i zużycia energii na potrzeby własne instalacj...