Przez większość swojego czasu grzyb rozwija się na jedno-, dwuletnich gałązkach. Uaktywnianie się zimującej grzybni prowadzi do wywoływania charakterystycznych objawów chorobowych, do których należy:

  • zamieranie gałązek przed pękaniem pąków,
  • zamieranie pąków jeszcze przed rozwinięciem się liści,
  • zamieranie pędów wraz z liśćmi po ich rozwinięciu,
  • nerwobrzeżna plamistość i więdnięcie liści.

Pierwsze trzy typy objawów chorobowych są spowodowane wyłącznie przez zimującą grzybnię i praktycznie tylko objaw nerwobrzeżnej plamistości liści jest uzależniony od infekcji dokonywanej przez zarodniki produkowane wiosną oraz później w trakcie sezonu wegetacyjnego.
Jakie objawy?
Intensywny rozwój objawów spowodowanych przez A. veneta może rozpocząć się już pod koniec zimy od rozrastania się zasiedlającej jedno-, dwuletnie gałązki grzybni. W ten sposób następuje blokowanie transportu wody i składników pokarmowych, a gałązki zaczynają zamierać zanim jeszcze zaczną na nich rozwijać się liście. W dalszej kolejności rozwój grzybni w pędach sprawia, że kora na odcinku kilku centymetrów zaczyna przebarwiać się na brązowo, aż wreszcie zapada się, tworząc małe zrakowacenia. Grzyb przerasta następnie do najbliższych pąków, które mogą zamierać zanim jeszcze rozwiną liście. W tym momencie pojawiająca się martwica z reguły nie opasuje jeszcze całego obwodu gałązek i dlatego pędy powyżej nekroz nie wy...