Artysta krajobrazów z duszą
Każdy ma własną receptę na szczęście. Podczas gdy Izmael, bohater powieści Hermana Melvilla „Moby Dick”, swoją duchową niemoc przełamywał, wypływając w morze, Frederick Law Olmsted wierzył, że można ją pokonać, przebywając w parku. Na przestrzeni kilkudziesięciu lat niezwykle bogatej kariery zawodowej niejednokrotnie udowodnił swoją tezę. Wraz ze swoim wspólnikiem, Calvertem Vaux, zdefiniował nowy zawód architekta krajobrazu oraz zrewolucjonizował postrzeganie zieleni miejskiej, tworząc najważniejsze parki Ameryki Północnej.
Mimo że nie ukończył żadnej szkoły, Frederick Law Olmsted (1822-1903 r.) był człowiekiem niezwykle wykształconym i wszechstronnym. Artysta urodził się w Connecticut. Gdy miał zaledwie cztery lata, zmarła mu matka, a ojciec ożenił się ponownie. Poświęcano mu mniej uwagi, niż młodszemu bratu Johnowi i czwórce przyrodniego rodzeństwa. Trudne doświadczenia z dzieciństwa ukształtowały jego uparty i zdeterminowany charakter oraz uwielbienie do natury, w której odnajdywał harmonię i równowagę. W momencie, kiedy choroba wzroku uniemożliwiła mu kontynuowanie edukacji, Olmsted rozpoczął pracę zawodową (pracował m.in. w firmie handlowej w Nowym Jorku, jako marynarz oraz na farmie). Nieusatysfakcjonowany spokojnym życiem, nieustannie dokształcał się i podróżował po całym świecie. Jako korespondent zwiedził całe południowe Stany Zjednoczone, a jego publikacje przyniosły mu sł...
