Azbest jako minerał znany jest od kilku tysięcy lat. W okresie ostatnich 100 lat z uwagi na swoje właściwości (odporność na wysokie i niskie temperatury, odporność na działanie kwasów i małe przewodnictwo cieplne), znalazł szerokie zastosowanie w przemyśle, głównie w budownictwie do produkcji m.in. płyt dachowych i elewacyjnych. W wyniku wieloletniego stosowania tego minerału powstało wiele wyrobów go zawierających.


W Rozporządzeniu Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 21.08.1997 roku w sprawie substancji chemicznych stwarzających zagrożenie dla zdrowia lub życia, azbest figuruje jako substancja o udowodnionym działaniu rakotwórczym. W momencie dostania się do dróg oddechowych, ze względu na igłowaty kształt włókien, nakłuwa pęcherzyki płuc, powodując tym samym obumieranie komórek.
Według „Programu usuwania azbestu na terytorium Polski”, który Rada Ministrów zaakceptowała w maju bieżącego roku, szacuje się, że na terenie Polski mamy około 15.500 tys. ton wyrobów zawierających azbest, których usunięcie ma nastąpić w ciągu najbliższych 30 lat. Trudno jest natomiast dokładnie określić, ile jest tak zwanych dzikich wysypisk odpadów azbestowych.
W oparciu o obowiązujące przepisy w zakresie gospodarowania odpadami azbestowymi prace demontażowe wyrobów zawierających...