Spośród różnych sposobów utylizacji energetycznej odpadowych materiałów pochodzenia roślinnego wytwarzanie brykietów opałowych okazało się najbardziej interesujące. Stało się tak głównie z tego powodu, że w zasadzie z bezużytecznej „ masy roślinnej” możliwe jest uzyskanie bardzo wartościowego, wygodnego w użyciu produktu.
Ogólny rozwój technologii brykietowania odpadów pochodzenia roślinnego ukierunkowany jest na obniżanie kosztów wytwarzania brykietów oraz rozszerzenie asortymentu surowców przydatnych do brykietowania. Zastosowanie istniejących technologii produkcji brykietów do nowych surowców zwiększa zainteresowanie brykietowaniem palnych odpadów z produkcji roślinnej, takich jak: łupiny kawy, odpady bawełny, łuski ryżowe, łuski gryki, łuski słonecznika, słomy zbóż, kory drzew itp.
W wielu wypadkach mogą wystąpić ograniczenia ekonomiczne, powodujące że wytwarzanie brykietów opałowych z odpadów roślinnych jest nieopłacalne. Z ekonomicznego i ekologicznego punktu widzenia, najlepsze rozwiązanie to brykietowanie materiałów drobnoziarnistych bez użycia lepiszcza i bez dodatkowej obróbki wstępnej, takiej jak rozdrabnianie, suszenie, przesiewanie itp. Biorąc pod uwagę duże ilości surowca już przetwarzanego za pomocą brykietowania, dla zapewnienia ekonomicznej opłacalności przerobu konieczne są ...