Biomasa – kłopotliwe pozostałości czy strategiczne rezerwy czystej energii?
Cz. II
– charakterystyka głównych grup surowców bioenergetycznych
Obecnie, z praktycznego punktu widzenia, główne grupy surowców bioenergetycznych to drewno i zasoby leśne, rośliny zbożowe (spożywcze i przemysłowe), słoma, trawa i pozostałości z uprawy winorośli i oliwek.
Drewno i zasoby leśne
Drewno i produkty leśne są głównym surowcem paliwowym wielu państw nie zrzeszonych w OPEC (kraje tropikalne, rozwijające się). Szacuje się, że ta sytuacja pozostanie niezmienna przez następne 40-50 lat. Surowiec ten konkuruje ekonomicznie z paliwami kopalnymi, a akumulacja energii przewyższa wskaźniki dla bezpośredniej energii słońca czy wiatru. Również np. w Turcji drewno opałowe stanowi aż 21% udziału w produkcji energii, a metody jego konwersji nie są zbyt wyrafinowane. Potencjał leśny Turcji wynosi ok. 935 mln m³ z corocznym przyrostem ok. 28 mln m³. Niemniej jednak zużytkowanie biomasy leśnej w stosunku do całkowitego zużycia energii Turcji lekko się obniżyło w ciągu ostatniej dekady (z 22 do 14%) z powodu konkurencji cenowej płynnego gazu ziemnego. Szacuje się, iż turecki roczny przyrost biomasy równoważny jest kilku milionom ton ropy naftowej.
Drewno składa się zasadniczo z celulozy (43%), ligniny (35%) i hemicelulozy (22%). Pierwiastkowo skład drewna wyraża się następująco: węgiel (52%), wodór (6,3%), tlen (40,5%) i azot (1,2%). Zawartość energetyczna różnych gatunków jest zróżnicowana, co wiąże się ze różnym procent...
– charakterystyka głównych grup surowców bioenergetycznych
Obecnie, z praktycznego punktu widzenia, główne grupy surowców bioenergetycznych to drewno i zasoby leśne, rośliny zbożowe (spożywcze i przemysłowe), słoma, trawa i pozostałości z uprawy winorośli i oliwek.
Drewno i zasoby leśne
Drewno i produkty leśne są głównym surowcem paliwowym wielu państw nie zrzeszonych w OPEC (kraje tropikalne, rozwijające się). Szacuje się, że ta sytuacja pozostanie niezmienna przez następne 40-50 lat. Surowiec ten konkuruje ekonomicznie z paliwami kopalnymi, a akumulacja energii przewyższa wskaźniki dla bezpośredniej energii słońca czy wiatru. Również np. w Turcji drewno opałowe stanowi aż 21% udziału w produkcji energii, a metody jego konwersji nie są zbyt wyrafinowane. Potencjał leśny Turcji wynosi ok. 935 mln m³ z corocznym przyrostem ok. 28 mln m³. Niemniej jednak zużytkowanie biomasy leśnej w stosunku do całkowitego zużycia energii Turcji lekko się obniżyło w ciągu ostatniej dekady (z 22 do 14%) z powodu konkurencji cenowej płynnego gazu ziemnego. Szacuje się, iż turecki roczny przyrost biomasy równoważny jest kilku milionom ton ropy naftowej.
Drewno składa się zasadniczo z celulozy (43%), ligniny (35%) i hemicelulozy (22%). Pierwiastkowo skład drewna wyraża się następująco: węgiel (52%), wodór (6,3%), tlen (40,5%) i azot (1,2%). Zawartość energetyczna różnych gatunków jest zróżnicowana, co wiąże się ze różnym procent...
