Branżowe ABC
Woda na cele p.poż
Prosimy o wyjaśnienie następujących kwestii: czy wodociągi mają obowiązek zapewnienia ciśnienia i wydajności sieci dla celów przeciwpożarowych, czy inwestor ma prawo wymusić na gminie budowę sieci ppoż.? Czy wodociągi muszą zapewnić ciśnienie w sieci tak aby zaspokoić potrzeby inwestora (wysoki budynek, np. sześciokondygnacyjny, a ciśnienie w sieci przy budynku 2,5 atm)? Jakie są konsekwencje dla inwestora, który bezumownie i bez wiedzy wodociągów korzysta z przyłączy i pobiera wodę? Czy inwestor może wymóc na wodociągach (budując osiedle domów wielorodzinnych, które będzie osiedlem zamkniętym) to, ażeby rozliczać osiedle z poszczególnych liczników przy budynkach (wspólnota), a nie, jak chcą wodociągi, z jednego głównego wodomierza?
Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie ochrony przeciwpożarowej, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 14 Ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (DzU z 2001 r. nr 142, poz. 1591, ze zm.), należy do zadań własnych gminy.
Wymagania w zakresie przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę określa rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z 24 lipca 2009 r. w sprawie przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę oraz dróg pożarowych (DzU nr 124, poz. 1030, ze zm.).
Według §4 ust. 3-5 rozporządzenia, woda do celów przeciwpożarowych dla jednostek osadniczych powyżej 100 osób, budynków użyteczności publicznej i zamieszkania zbiorowego, obiektów budowlanych produkcyjnych, magazynowych, gospodarki rolnej oraz obiektów niebędących budynkami użyteczności publicznej i zamieszkania zbiorowego, powinna być dostępna w szczególności z urządzeń zaopatrujących w wodę ludność, zgodnie z regulaminem dostarczania wody i odprowadzania ścieków, o którym mowa w art. 19 ust. 1 Ustawy z 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków.
Sieć wodociągowa stanowiąca źródło wody dla celów przeciwpożarowych, zgodnie z §9 ust. 1 rozporządzenia, powinna być zasilana z pompowni przeciwpożarowej, zbiornika wieżowego, studni lub innych urządzeń zapewniających wymaganą wydajność i ciśnienie w hydrantach zewnętrznych.
Projekty budowlane sieci wodociągowych przeciwpożarowych, zgodnie z §4 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z 16 czerwca 2003 r. w sprawie uzgadniania projektu budowlanego pod względem ochrony przeciwpożarowej (DzU nr 121, poz. 1137, ze zm. w DzU z 2009 r. nr 119, poz. 998) wymagają uzgadniania z rzeczoznawcą do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych.
Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy zaopatrzeniowej przedsiębiorstwo wodociągowe jest zobowiązane zapewnić budowę urządzeń wodociągowych ustalonych przez gminę w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego w zakresie uzgodnionym w wieloletnim planie rozwoju i modernizacji.
Artykuł 5 ust. 1 ustawy zaopatrzeniowej, zobowiązuje przedsiębiorstwo do zapewnienia zdolności posiadanych urządzeń wodociągowych do dostaw wody w wymaganej ilości i pod odpowiednim ciśnieniem oraz dostaw wody o należytej jakości w sposób ciągły i niezawodny. Oczywiście chodzi w tym przypadku o zachowanie zdolności technicznych eksploatowanych sieci, także wynikających z uzgodnionego dla tych sieci projektu budowlanego pod względem ochrony przeciwpożarowej, jeżeli eksploatacja dotyczy sieci stanowiącej źródło wody dla celów przeciwpożarowych.
Wodę do celów przeciwpożarowych w wymaganej ilości powinna zapewniać sieć wodociągowa doprowadzająca wodę do jednostki osadniczej, jednak w przypadku, gdy w jednostce osadniczej zasoby wody przeznaczonej dla ludności dostarczanej wodociągiem nie zapewniają ilości wymaganych do celów przeciwpożarowych, właściciel budynku obiektu lub terenu, powinien zapewnić uzupełniające źródło, tj. studnię o odpowiedniej wydajności, punkt czerpania wody przy naturalnym lub sztucznym zbiorniku wodnym o wymaganej pojemności lub przeciwpożarowy zbiornik wodny, spełniający wymagania Polskiej Normy.
W przypadku, gdy spełnienie wymagań dotyczących przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę jest niemożliwe ze względu na lokalne uwarunkowania lub jest uzasadnione przyjęciem innych rozwiązań, na wniosek właściciela budynku, obiektu budowlanego lub terenu, dopuszcza się stosowanie rozwiązań zamiennych, uzgodnionych z właściwym miejscowo komendantem wojewódzkim Państwowej Straży Pożarnej.
Zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 4 ustawy zaopatrzeniowej, przedsiębiorstwo wodociągowe może odciąć dostawę wody, jeżeli stwierdzi nielegalny pobór wody. Kto bez uprzedniego zawarcia pisemnej umowy o zaopatrzenie w wodę pobiera ją z urządzeń wodociągowych, zgodnie z art. 28 ust. 1 ustawy zaopatrzeniowej, podlega karze grzywny do 5 000 zł.
Orzekanie w sprawach o bezumowny pobór wody (o jej kradzież) następuje na podstawie przepisów kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia.
W razie skazania za wymienione wykroczenie lub przestępstwo, zgodnie z art. 28 ust. 5 ustawy zaopatrzeniowej, sąd może orzec nawiązkę na rzecz przedsiębiorstwa w wysokości 1 000 zł za każdy miesiąc, w którym nastąpiło bezumowne pobieranie wody z urządzeń wodociągowych tego przedsiębiorstwa.
Warunki przyłączania do sieci oraz techniczne warunki określające możliwości dostępu do usług wodociągowych powinien określać regulamin dostarczania wody uchwalony przez radę gminy, stanowiący akt prawa miejscowego, zgodnie z art. 19 ust. 2 pkt 4 i 5 ustawy zaopatrzeniowej. Jego postanowienia powinno uwzględnić przedsiębiorstwo w uzgodnieniach z inwestorem. Przedsiębiorstwo wodociągowe, jak wcześniej wskazano, zobowiązane jest zapewnić budowę urządzeń wodociągowych, ustalonych przez gminę we wspomnianych: studium i miejscowych planach, i to tylko w zakresie ujętym w jego wieloletnim planie rozwoju i modernizacji.
Przedsiębiorstwo jest ponadto zobowiązane do zainstalowania wodomierza głównego (art. 15 ust. 3 w związku z art. 2 pkt 19 ustawy zaopatrzeniowej) na każdym przyłączu wodociągowym. Przedsiębiorstwo określa także szczegółowe warunki techniczne przyłączenia. W omawianym przypadku przedsiębiorstwo ma możliwość uzgodnienia warunków tylko z jednym inwestorem i właścicielem całego terenu.
Maria Bakalarczyk
Opracowanie całości: Jolanta Kuligowska-Roszak