Instytut Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa Państwowy Instytut Badawczy w Puławach w 2011 r. opracował na zlecenie Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz przy aktywnym wsparciu organizacji branżowych, w tym Krajowej Izby Biopaliw i Polskiego Stowarzyszenia Producentów Oleju, ekspertyzę pt. ?Poziom emisji gazów cieplarnianych dla upraw pszenicy, pszenżyta, kukurydzy i żyta przeznaczonych do produkcji bioetanolu oraz upraw rzepaku przeznaczonych do produkcji biodiesla?. Celem dokumentu było oszacowanie emisji gazów cieplarnianych powstających w trakcie uprawy surowców rolnych wykorzystywanych do produkcji biopaliw, a następnie określenie średnich wielkości emisji rolniczych dla tych upraw w przekroju województw (regionów NUTS 2) oraz porównanie ich z wartościami standardowymi emisji rolniczych, określonymi w dyrektywie 2009/28/WE.

Zgodnie z uzyskanymi wówczas wynikami, w przypadku kukurydzy uprawianej na ziarno, w 11 województwach, w których zboże to ma znaczący udział w strukturze zasiewów, emisje rolnicze gazów cieplarnianych były mniejsze od wartości standardowych. Dla województw podlaskiego, pomorskiego, świętokrzyskiego, warmińsko-mazurskiego i zachodniopomorskiego dane pozyskane z gospodarstw rolnych okazały się niewystarczające do obliczenia wiarygodnych średnich emisji, w związku z czym w ekspertyzie podano je jako wartości orientacyjne. Co niezwykle istotne, zarówno dla krajowych wytwórców bioetanolu, jak i producentów rolnych, w przypadku czterech województw z tej grupy, tj. pomorskiego, świętokrzyskiego, warmińsko-mazurskiego i zachodniopomorskiego, przedstawione wartości orientacyjne emisji rolniczych w uprawach kukurydzy były większe niż wartości standardowe. W praktyce oznacza to, że w przypadku chęci zastosowania kukurydzy uprawianej w tych regionach do produkcji bioetanolu, brak jest możliwości skorzystania przez wytwórców przy wyliczeniach emisyjności tego biokomponentu ze standardowych emisji określonych w dyrektywie 2009/28/WE i pojawia się konieczność dokonywania wyliczeń rzeczywistych wartości emisyjności przez indywidualne gospodarstwa rolne.

Mając na uwadze prace nad nowelizacją Ustawy z 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych, jeszcze w ubiegłym roku KIB wystąpiło do Ministerstwa Gospodarki z inicjatywą podjęcia działań zmierzających do zaktualizowania wyników emisyjności kukurydzy, przedstawionych w ekspertyzie Instytutu dla tych województw. Na spotkaniu roboczym w tej sprawie, które odbyło się w styczniu br., zarówno przedstawiciele resortu gospodarki, jak i rolnictwa uznali pomysł KIB-u za uzasadniony, dając zielone światło dla Instytutu i Izby w kwestii współpracy ukierunkowanej na aktualizację wyników emisyjności w regionach, w których wcześniej nie udało się uzyskać pełnych danych potrzebnych do ich wyliczenia. Biorąc pod uwagę fakt, że już od kilku lat kukurydza jest dominującym w Polsce surowcem wykorzystywanym w produkcji bioetanolu, umożliwienie stosowania wartości standardowych emisji dla tego zboża na obszarze całego kraju będzie z pewnością pozytywnym impulsem w perspektywie obligatoryjnej certyfikacji biokomponentów w ramach ich zrównoważenia, i to bez konieczności ponoszenia kosztów na indywidualne wyliczanie emisji rzeczywistych w gospodarstwach położonych w wymienionych województwach. Oczywiście do tego potrzebna jest nie tylko zaktualizowana analiza, ale w kolejnym etapie także akceptacja ze strony KE. Jednak przy zastosowaniu analogicznej jak w 2011 r. metodyki wyliczeń emisji nie powinno być z tym problemu.

 

Adam Stępień, Krajowa Izba Biopaliw