Czas na dyskusję celów
Rada Ministrów 10 listopada 2009 r. przyjęła „Politykę energetyczną Polski do 2030 r.”. Wyznacza ona kilka kierunków działań w tym zakresie. Są to m.in. poprawa efektywności energetycznej gospodarki oraz wzrost bezpieczeństwa dostaw paliw i energii.
Ponadto polskie działania mają uwzględniać dywersyfikację struktury wytwarzania energii elektrycznej poprzez wprowadzenie energetyki jądrowej, rozwój wykorzystania odnawialnych źródeł energii (w tym biopaliw) oraz konkurencyjnych rynków paliw i energii, a także ograniczenie oddziaływania energetyki na środowisko.
Zestaw najważniejszych wskaźników monitorowania realizacji polityki energetycznej przedstawiono w tab. 1. Można je uznać za długoterminowe cele naszego kraju w zakresie efektywności energetycznej oraz stopnia zarówno dywersyfikacji źródeł energii, jak i emisyjności energetyki (mierzonej w tonach emisji CO2 na jednostkę MWh energii elektrycznej).
Biorąc za punkt wyjścia wymienione wyżej kierunki i cele, interesująca może być dyskusja, jak te nakreślone kierunki bronią się w bardzo dynamicznej, złożonej i globalnej rzeczywistości. Warto zastanowić się także, czy tak sformułowana polityka ma znamiona nowoczesnej strategii energetycznej oraz czy bierze ona pod uwagę najważniejsze obecnie elementy dotyczące energetyki. Przecież już na pierwszy rzut oka widać – a minęły zaledwie niecałe dwa lata od...
