Potencjał poprawy efektywności energetycznej i budowania nowoczesnego technologicznie państwa jest w Polsce ogromny. Według danych GUS-u, w Polsce 22% budynków mieszkalnych zostało wybudowanych przed II wojną światową, zaś 50% powstało w latach 1945-1988. Budynki sprzed wojny cechują się blisko trzykrotnie wyższym zużyciem energii, a te z lat 1945-1988 ponad dwukrotnie wyższym zużyciem energii w porównaniu do budynków z 2007 r. 

W Polsce domy na wsi, gdzie dominuje budownictwo jednorodzinne, mają średnio gorszą termoizolację niż budynki w miastach. W aż 40% budynków (ponad 1,5 miliona) ściany są zupełnie nieocieplone, a w dalszych 10% zastosowano najcieńszą możliwą warstwę docieplenia (do 5 cm). Jedynie w 10% budynków zastosowano docieplenie grubsze niż 10 cm ? są to głównie domy nowsze, budowane po 2000 roku.

Według danych Instytutu Ekonomii Środowiska (IEŚ), do ogrzewania budynków wykorzystuje się przede wszystkim węgiel kamienny (76%) i drewno opałowe (80%). Polacy używają głównie kotłów zasypowych (niemal 80%), z czego niemal połowa (43%) to kotły, które mają ponad 10 lat, a więc są urządzeniami mocno wyeksploatowanymi, o niskiej sprawności wytwarzania energii cieplnej. 

Przy tworzeniu strategicznych planów gospodarczych dla Polski należy w szczególności uwzględnić budynki mieszkalne. Instytut Ekonomii Środowiska stworzył inicjatywę Efektywna Polska, do której przystąpiło także SPIUG. Jednym z elementów tej kampanii ...