Czynnik alkalizujący w oczyszczaniu wody podziemnej
Składnikami dyskwalifikującymi ujmowane wody podziemne są przede wszystkim żelazo, mangan, agresywny dwutlenek węgla, a w wielu przypadkach również substancje organiczne, najczęściej humusowe.
W przypadku wód podziemnych charakteryzujących się zwiększoną zawartością substancji organicznych, związków żelaza oraz zwiększoną mętnością i intensywnością barwy nie wystarcza zastosowanie konwencjonalnego układu oczyszczania. W procesie napowietrzania wody nie wytrącają się dobrze sedymentujące aglomeraty wodorotlenku żelaza (III), lecz powstają koloidalne oraz rozpuszczalne w wodzie barwne połączenia żelazoorganiczne, a stabilność tych połączeń zwiększa się wraz z rosnącym stężeniem ligandów organicznych1-3. Podejmowane są różne próby intensyfikacji usuwania żelaza występującego w połączeniach z ligandami organicznymi. Jednym z zalecanych sposobów jest stosowanie koagulacji solami glinu bądź wapnem4-7. Podczas koagulacji prowadzonej w środowisku alkalicznym o stopniu usuwania związków żelaza, a także zanieczyszczeń organicznych oraz ich połączeń z żelazem decydują procesy adsorpcji i współstrącania z węglanem wapnia i wodorotlenkiem magnezu, a także neutralizacja połączeń żelazoorganicznych o ujemnym ładunku przez kationy wapnia. W związku z tym, że podczas koagulacji wapnem destabilizacja koloidów ma mniejszy udział w...