Dąb szypułkowy Quercus robur z rodziny bukowatych Fagaceae to jeden z trzech gatunków dębów, które naturalnie występują w Polsce. Żyje najdłużej z rodzimych drzew liściastych, często nawet 1 tys. lat.

Drugim pod względem popularności jest dąb bezszypułkowy Q. petraea, a trzecim – dąb omszony Q. pubescens, dyskusyjny gatunek, który rośnie tylko w rezerwacie w Bielinku nad Odrą, w województwie zachodniopomorskim.

Opis i występowanie

Dąb szypułkowy uważany jest za największy gatunek drzewa pod względem obwodu czy średnicy, która może kształtować się między 2 a 3 m na wysokości 130 cm, a pojedyncze drzewa średnio osiągają 30 m wysokości. Drzewa rosnące swobodnie z reguły tworzą krótki pień, mają potężne konary i olbrzymią, szeroką, kopulastą lub sercowatą koronę. Są majestatyczne i piękne, o zasięgu korony często większym od wysokości drzew. Czasami jesienią, gdy drzewa kończą wegetację, zrzucają część swoich jednorocznych przyrostów. Jest to naturalny proces fizjologiczny. U dojrzałych drzew mogą występować liczne reiteracje, czyli ubytki korony związane z wyłamywaniem. U dojrzałych drzew kora jest głęboko spękana i szara. Młode gałęzie są pokryte błyszczącą oliwkowożółtą skórką. W stanie bezlistnym widoczne są na pędach jajowatokuliste pąki z brązowymi łuskami i delikatnym czarnym obrzeżeniem. Liście są sezonowe kształtu odwrot...